John Obi Mikel ostro: „Teraz to spi******j”
Kilka dni temu John Obi Mikel, były reprezentant Nigerii w dosadnych słowach skomentował postawę niektórych piłkarzy. Znany z występów dla Chelsea zawodnik w podcaście „The Obi One Podcast” zaatakował zawodników, którzy o grze dla afrykańskich barw myślą dopiero wtedy, gdy europejskie reprezentacje ich odrzucą.
John Obi Mikel szczerze do bólu
Nigeryjczyk dwa lata temu zakończył piłkarską karierę i zdecydował się poświęcić wolny czas podcastowi, w którym wypowiada się na tematy związane z futbolem bez cenzury. W jednym z takich odcinków poruszony został temat zawodników, którzy wybierają afrykańskie kadry narodowe w ostateczności:
Młodzi chcą grać dla Anglii czy Francji i czekają. Nagle kiedy po latach nie przychodzi powołanie od nich, to przypominają sobie, że są Nigeryjczykami i chcą tutaj grać. Nie możemy traktować Nigerii jako opcji rezerwowej.
Jeśli zdecydujesz, że chcesz grać dla Anglii, trzymaj się tego. Usiądź i poczekaj na powołanie od nich. Żeby potem nie było, że masz 29 lub 30 lat, najlepszą formę masz już za sobą, wtedy mówisz: „Och, nigeryjski związku piłkarski jestem gotowy, żeby teraz dla ciebie zagrać” nie, teraz to spi******j.
Jego słowa wywołały niemałą dyskusję w mediach społecznościowych i skłoniły do refleksji na temat tego jak łatwo zawodnicy mogą zmienić reprezentację, której barwy chcą przywdziewać. Jak nietrudno się domyśleć John Obi Mikel otrzymał sporo pochwał za swoją odważną tezę ze strony kibiców tych „pokrzywdzonych” nacji.
Kopalnia wyrzuconych diamentów
Co oczywiste – najbardziej pokrzywdzonymi w tej sytuacji wydają się kraje afrykańskie. Spora część z nich niegdyś była koloniami europejskich państw lub w taki, albo inny sposób podlegała tamtejszym rządom. Wobec tego zdobycie obywatelstwa europejskich krajów nie jest niczym skomplikowanym – wielu z nich miało lub ma w rodzinie osoby, które posiadają podwójne obywatelstwa lub nawet tylko jedno – europejskiego kraju.
Przy okazji tematu, który w swoim podcaście poruszył John Obi Mikel postanowiłem przeanalizować tę kwestię i szybko natrafiłem na pewien problem. Nie da się jednoznacznie sklasyfikować zawodników, którzy wybrali w seniorskim futbolu afrykańskiego kraju kosztem lepszego piłkarsko europejskiego.
Aby uprościć, zdecydowałem się wymieniać tylko zawodników, którzy urodzili się w Europie, przynajmniej przez chwilę mieli potencjał, by grać dla europejskiego kraju a następnie reprezentowali barwy reprezentacji z Afryki po zakończeniu 21 roku życia (czyli nie mogli już grać w reprezentacjach młodzieżowych, więc nie było dla nich miejsca w seniorskich reprezentacjach).
Wobec tego odpada chociażby Alex Iwobi, który co prawda reprezentował kadry młodzieżowe Anglii a w seniorskim futbolu Nigerii, lecz urodził się w nigeryjskim mieście Lagos i jako dziecko wyjechał do Anglii. W reprezentacji Nigerii w ostatnich latach pojawili się więc:
- Jordan Torunarigha (urodzony w Niemczech, debiut w Nigerii w wieku 25 lat – wcześniej 30 meczów w niemieckich młodzieżówkach)
- Kevin Akpoguma (urodzony w Niemczech, debiut w Nigerii w wieku 25 lat – wcześniej 62 mecze w niemieckich młodzieżówkach)
- Ademola Lookman (urodzony w Anglii, debiut w Nigerii w wieku 24 lat – wcześniej 32 mecze w angielskich młodzieżówkach)
Nigeria od dłuższego czasu kusi angielskich zawodników o nigeryjskich korzeniach, ale Ci regularnie odrzucają powołania czekając na to ze strony Anglii. Mowa o Tosinie Adarabioyo oraz Carneyu Chukwuemece. W przeszłości Nigeria kusiła chociażby Bukayo Sakę, Eberechiego Eze, Joshuę Zirkzee, Manuela Akanjiego, Karima Adeyemiego, Curtisa Jonesa czy Floriana Baloguna – wszyscy jednak otrzymali już powołania do „lepszych” drużyn narodowych.
Jak to wygląda w reszcie Afryki?
Maroko:
- Munir El Haddadi (urodzony w Hiszpanii, debiut w wieku 25 lat – wcześniej 20 meczów w hiszpańskich młodzieżówkach)
- Omar El Kaddouri (urodzony w Belgii, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 2 występy w belgijskich młodzieżówkach)
- Nordin Amrabat (urodzony w Holandii, debiut w wieku 24 lat – wcześniej 11 występów w holenderskich młodzieżówkach)
- Brahim Díaz (urodzony w Hiszpanii, debiut w wieku 24 lat – wcześniej 25 występów w hiszpańskich młodzieżówkach i jeden w seniorskiej kadrze!)
- Amine Adli (urodzony we Francji, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 16 występów we francuskich młodzieżówkach)
- Hakim Ziyech (urodzony w Holandii, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 8 występów w holenderskich młodzieżówkach)
- Adam Masina (urodzony w Maroku, lecz jako kilkumiesięczne dziecko trafił do domu dziecka we Włoszech, debiut w wieku 27 lat – wcześniej 6 występów we włoskich młodzieżówkach)
- Oussama Idrissi (urodzony w Holandii, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 29 występów w holenderskich młodzieżówkach)
- Aymen Barkok (urodzony w Niemczech, debiut w wieku 22 lat – wcześniej 16 występów w niemieckich młodzieżówkach)
Algieria:
- Rayan Aït-Nouri (urodzony we Francji, debiut w wieku 22 lat – wcześniej 14 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Houssem Aouar (urodzony we Francji, debiut w wieku 25 lat – wcześniej 18 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Yassine Benzia (urodzony we Francji, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 43 mecze we francuskich młodzieżówkach)
- Amine Gouiri (urodzony we Francji, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 72 mecze we francuskich młodzieżówkach)
- Yacine Brahimi (urodzony we Francji, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 62 mecze we francuskich młodzieżówkach)
- Andy Delort (urodzony we Francji, debiut w wieku 28 lat – wcześniej jeden mecz we francuskiej młodzieżówce, przez lata czołowy napastnik Ligue 1)
- Sofiane Feghouli (urodzony we Francji, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 5 meczów francuskich młodzieżówkach)
Tunezja:
- Yan Valery (urodzony we Francji, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 8 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Mouez Hassen (urodzony we Francji, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 14 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Jeremy Dudziak (urodzony w Niemczech, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 42 mecze w niemieckich młodzieżówkach)
Wybrzeże Kości Słoniowej:
- Yahia Fofana (urodzony we Francji, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 20 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Evan Ndicka (urodzony we Francji, debiut w wieku 24 lat – wcześniej 9 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Willy Boly (urodzony we Francji, debiut w wieku 29 lat – wcześniej 7 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Seko Fofana (urodzony we Francji, debiut w wieku 22 lat – wcześniej 33 mecze we francuskich młodzieżówkach)
- Sébastien Haller (urodzony we Francji, debiut w wieku 26 lat – wcześniej 51 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Jean-Philippe Gbamin (urodzony we Francji, debiut w wieku 22 lat – wcześniej 24 mecze we francuskich młodzieżówkach)
- Wilfried Zaha (urodzony w Anglii, debiut w wieku 25 lat – wcześniej 17 meczów w angielskich młodzieżówkach)
- Jonathan Bamba (urodzony we Francji, debiut w wieku 27 lat – wcześniej 31 meczów we francuskich młodzieżówkach)
Senegal:
- Moussa Niakhaté (urodzony we Francji, debiut w wieku 27 lat – wcześniej 22 mecze we francuskich młodzieżówkach)
- Kalidou Koulibaly (urodzony we Francji, debiut w wieku 24 lat – wcześniej 11 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Abdou Diallo (urodzony we Francji, debiut w wieku 25 lat – wcześniej 61 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Pape Gueye (urodzony we Francji, debiut w wieku 22 lat – wcześniej 10 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Nampalys Mendy (urodzony we Francji, debiut w wieku 29 lat – wcześniej 33 mecze we francuskich młodzieżówkach)
- Fodé Ballo-Touré (urodzony we Francji, debiut w wieku 24 lat – wcześniej 17 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Youssouf Sabaly (urodzony we Francji, debiut w wieku 24 lat – wcześniej 27 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Pape Cheikh (urodzony w Hiszpanii, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 13 meczów w hiszpańskich młodzieżówkach)
- Opa Nguette (urodzony we Francji, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 13 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- M’Baye Niang (urodzony we Francji, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 18 meczów we francuskich młodzieżówkach)
Demokratyczna Republika Konga:
- Gaël Kakuta (urodzony we Francji, debiut w wieku 26 lat – wcześniej 60 występów we francuskich młodzieżówkach)
- Théo Bongonda (urodzony w Belgii, debiut w wieku 26 lat – wcześniej 13 występów w belgijskich młodzieżówkach)
- Arthur Masuaku (urodzony we Francji, debiut w wieku 25 lat – wcześniej 5 występów we francuskich młodzieżówkach)
- Jordan Ikoko (urodzony we Francji, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 59 występów we francuskich młodzieżówkach)
- Neeskens Kebano (urodzony we Francji, debiut w wieku 22 lat – wcześniej 37 występów we francuskich młodzieżówkach)
- Cédric Bakambu (urodzony we Francji, debiut w wieku 24 lat – wcześniej 39 występów we francuskich młodzieżówkach)
- Giannelli Imbula (urodzony we Francji, debiut w wieku 27 lat – wcześniej 11 występów we francuskich młodzieżówkach)
- Jody Lukoki (urodzony w Holandii, debiut w wieku 23 lat – wcześniej 21 występów w holenderskich młodzieżówkach)
- Fabrice N’Sakala (urodzony we Francji, debiut w wieku 25 lat – wcześniej 10 występów we francuskich młodzieżówkach)
Kamerun:
- Jean-Charles Castelletto (urodzony we Francji, debiut w wieku 22 lat – wcześniej 25 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Olivier Ntcham (urodzony we Francji, debiut w wieku 22 lat – wcześniej 54 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Georges-Kevin N’Koudou (urodzony we Francji, debiut w wieku 27 lat – wcześniej 11 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Bryan Mbeumo (urodzony we Francji, debiut w wieku 22 lat – wcześniej 9 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Eric-Maxim Choupo-Moting (urodzony w Niemczech, debiut w wieku 22 lat – wcześniej 19 meczów w niemieckich młodzieżówkach)
- Harold Moukoudi (urodzony we Francji, debiut w wieku 22 lat – wcześniej 18 meczów we francuskich młodzieżówkach)
- Stéphane Bahoken (urodzony we Francji, debiut w wieku 26 lat – wcześniej 4 mecze we francuskich młodzieżówkach)
Ghana:
- Iñaki Williams (urodzony w Hiszpanii, debiut w wieku 28 lat – wcześniej 17 meczów w hiszpańskich młodzieżówkach i jeden w seniorskiej kadrze!)
- Denis Odoi (urodzony w Belgii, debiut w wieku 34 lat – wcześniej 4 mecze w belgijskich młodzieżówkach i jeden w seniorskiej kadrze!)
- Tariqe Fosu (urodzony w Anglii, debiut w wieku 25 lat – wcześniej jeden występ w angielskiej młodzieżówce)\
I na tym skończymy to wyliczanie, nie ma sensu wyliczać kolejnych słabszych reprezentacji – jak możecie zauważyć największym eksporterem niechcianych piłkarzy jest Francja. Co ciekawe – Nigeria, o której wspominał John Obi Mikel zawodników tego typu ma stosunkowo niewielu.
Nie tylko Afryka
Problem ten nie dotyczy jednak wyłącznie afrykańskich krajów. To raczej problem globalny. Podobnych przykładów można znaleźć kilka również w Europie – Jack Grealish, Declan Rice są akurat przykładem na to, że można pójść w drugą stronę – obaj reprezentowali barwy młodzieżowych reprezentacji Irlandii, mało tego, pomocnik Arsenalu rozegrał nawet trzy mecze w seniorskiej reprezentacji. Kiedy jednak dotarło do nich, że są na tyle dobrymi zawodnikami, by mieć szansę na grę w reprezentacji „Synów Albionu” bez zawahania z niej skorzystali.
Declan Rice’s Last Ever Touch for Ireland pic.twitter.com/TxdKOOXStF
— Last Ever Touch ⚽️ (@_LastEverTouch) December 15, 2023
Przykładów takich zawodników, o których mówił John Obi Mikel znajdziemy wiele również na południu Europy, gdzie często zdarza się, że zawodnicy, którym nie udało się przebić do seniorskich reprezentacji w późnym wieku decydują się na grę dla słabszych krajów szukając z nim powiązań sięgających dziesiątek lub nawet setek lat wstecz.
Nawet w reprezentacji Polski mieliśmy przecież kilka takich przykładów – Eugen Polanski, Damien Perquis, Ludovic Obraniak czy Sebastian Boenisch. Wszyscy mieli za sobą występy w młodzieżowych reprezentacjach lepszych piłkarsko państw i nagle odnaleźli w sobie pokłady nigdy nieodkrytego patriotyzmu. Apel, który wystosował John Obi Mikel ma proste, lecz w praktyce niemożliwe do wykonania założenie.
Piłkarze – zacznijcie szanować swoje barwy a nie traktujcie ich jako dodatek do wartości rynkowej. Nie każdy musi grać w reprezentacji. Niektórzy na szansę czekają bardzo długo, jedni się doczekają, drudzy niekoniecznie. A inni mimo możliwości gry w lepszej reprezentacji wybierają tą gorszą – jak chociażby Pierre-Emerick Aubameyang, który mógł grać dla Francji, ale wybrał Gabon już na początku swojej kariery.
