La Liga

Valencia zasługuje na spadek z La Liga?

Estadio Mestalla
La Liga
17.09.2024
Krzysztof Małek

Valencia CF, niegdyś jeden z czołowych klubów Hiszpanii, dziś znajduje się na krawędzi upadku. Jeszcze w sezonie 2018/19 piłkarze świętowali zdobycie Pucharu Króla, a teraz po raz kolejny walczą o utrzymanie w La Liga, będąc czerwoną latarnią rozgrywek. Co sprawiło, że klub o tak bogatej historii, który grał w finałach Ligi Mistrzów i zdobywał mistrzostwa kraju, stanął w obliczu takiej sportowej katastrofy?

Valencia to historia La Liga

To prawda, że Real Madryt i Barcelona to dwie największe firmy w historii La Liga. To oni dziś dyktują warunki pozostałym. Były i są wciąż jednak kluby, które starają się raz na jakiś czas dotrzymywać kroku tym dwóm gigantom. Swego czasu Valencia była naprawdę uznaną marką na piłkarskiej mapie w Hiszpanii – i nie tylko. Takie złote czasy, jakie nastąpiły w tym klubie to przełom XX i XXI wieku.

Wygrana w Pucharze Intertoto i Pucharze Króla to było swego rodzaju narodzenie nowej trzeciej siły w Hiszpanii. Do tego doprowadził legendarny trener Claudio Ranieri, dla którego wówczas praca na Estadio Mestalla była pierwszą poza Włochami. Dziś mający już 72 lata szkoleniowiec co prawda opuścił drużynę w 1999 roku, ale dał podwaliny pod kolejne wielkie momenty dla następnych.

Po Ranierim wybór padł na Hectora Cúpera, byłego menedżera Mallorki, która w dwóch sezonach pod jego przewodnictwem wygrała Superpuchar Hiszpanii i zagrała w finale Pucharu Króla oraz w finale Pucharu Zdobywców Pucharów.

Na inaugurację sezonu 1999/2000 Valencia już pod wodzą Cúpera zwyciężyła w Superpucharze Hiszpanii z Barceloną, a rozgrywki ligowe udało się zakończyć na 3. miejscu, tuż za plecami Barcelony i Deportivo La Coruna – sensacyjnego mistrza, ligowego gracza czołówki wtedy ostatnich lat, dla którego do dziś okazał się to jedyny tytuł mistrzowski.

„Nietoperze” najwięcej osiągnęły za kadencji Argentyńczyka na europejskiej arenie. Wówczas Valencia jako debiutant w Lidze Mistrzów zaskoczyła wszystkich swoją ambicją i klasą, sensacyjnie awansując do finału. 24 maja 2000 roku w Paryżu podczas finału Champions League zmierzyły się dwa hiszpańskie teamy: Real Madryt i Valencia. Niestety dla kibiców „Los Ches”, to piłkarze z Madrytu zgarnęli trofeum, wygrywając w finale 3:0. Mimo iż madrytczycy dostąpili chwały triumfatorów, to jednak Valencia stała się piłkarsko „modna” w Europie.

Po Hectorze Cuperze Valencię przejął Rafael Benitez. Młody wówczas hiszpański szkoleniowiec miał po raz pierwszy styczność z tak wielką piłką. Mimo to poradził sobie znakomicie. Zdobył z klubem dwa mistrzostwa Hiszpanii, Superpuchar Hiszpanii oraz co najważniejsze – w sezonie 2003/04 wywalczył Puchar UEFA. Później już przestało być tak pięknie. Owszem, gdy powrócił na Mestalla Claudio Ranieri, to wygrał jeszcze Superpuchar UEFA w 2004 roku, ale to był koniec sukcesów drużyny na arenie międzynarodowej.

Dziś o tego typu wielkich wiktoriach kibice drużyny z Walencji mogą tylko pomarzyć. Owszem w roku 2008 i 2019 udało się jeszcze sięgnąć po Puchar Króla. Paradoksalnie to były tylko wypadki przy pracy. Dziś Valencia jest na skraju spadku z elity. Wiele rzeczy dzieje się poprzez działania właściciela.

Peter Lim – zły sen kibiców z Mestalla

To 71-letni magnat biznesowy z Singapuru, który od 2014 roku posiada większościowy pakiet akcji w Valencii. Wszystko można o tym człowieku powiedzieć, ale na pewno nie to, że umie zarządzać klubem piłkarskim.

Mimo swojego bogactwa sprawił, że klub jest w fatalnej sytuacji finansowej. Dzięki temu o poważnych transferach kibice mogą tylko pomarzyć. Można by rzec, że to ta sama najniższa półka dobrych właścicieli klubów, razem z Gerardem Lopezem, który doprowadził do zadłużenia Lille i Boavisty, a także zniszczył Girondins Bordeaux.

Co i rusz odbywają się protesty fanów „Los Ches”, którzy żądają odejścia Petera Lima. Stawką jest przetrwanie naszego klubu, zostaw swoje krzesło puste – pod takim hasłem odbył się tegoroczny majowy protest. Fani wyrażali wówczas swoje niezadowolenie pod stadionem. Cała demonstracja miała na szczęście pokojowy charakter. Widniały transparenty skierowane w kierunku zarządu klubu. To był już kolejny tego typu protest. Pierwszy miał miejsce w trakcie meczu ligowego przeciwko Celcie Vigo w 2022 roku. Wtedy przed stadionem zostało 20 tys. widzów. W związku z tym podczas meczu trybuny świeciły pustkami.

Fani zwrócili się również do lokalnych władz miasta. Żądali, aby na stulecie klubu przyłączyli się do odbudowy Valencii i przede wszystkim zależy im na tym, aby Peter Lim czerpał jak najmniejsze zyski z działalności nowego stadionu. Tutaj mieli wówczas nadzieję, że politycy z tego miasta podzielą ich zdanie. Tak się nie stało.

– Powodów mamy mnóstwo. Kierownictwo klubu i Peter Lim określali nas jako rasistowskich, agresywnych i złych mieszkańców miasta. Oszukiwali nas. Śmiali się z historii klubu i jego zwyczajów. Kradli nasze bilety, rozdali naszych piłkarzy – mówili przedstawiciele Libertad VCF w swoim manifeście.

W styczniu pojawiły się informację, że Valencia być może uwolni się od kontrowersyjnego właściciela. Miał on dostać ofertę kupna klubu w wysokości aż 250 milionów euro. Poza wspomnianą kwotą za całościowy pakiet właścicielski w nadesłanym dokumencie zawarto zobowiązanie do podziału 51% wkładu rozłożonego wśród posiadaczy karnetów oraz zrzeszonych członków fanklubu na okres trzech lat.

Miała paść też deklaracja poszukiwania nowych zewnętrznych inwestorów, którzy ochoczo udostępnią środki finansowe na bardziej prężne funkcjonowanie piłkarskiej firmy, także z okolic Mestalla i sąsiadujących regionów. Nie zabrakło wówczas też formalnej przysięgi o przyspieszonym dokończeniu projektu budowy Nou Mestalla. Peter Lim przyjrzał się ofercie, lecz bez wahania ją odrzucił, uważając ją za zdecydowanie zbyt niską.

Kibice mają również pretensję do Petera Lima o to jak gładko i bez zastanowienia pozbywa się gwiazd zespołu. Jeszcze do niedawna grali na Estadio Mestalla tacy piłkarze jak: Ferran Torres, Carlos Soler, Dani Parejo i Joao Cancelo. Zostali jednak sprzedani tylko po to, by ratować finanse klubu. Valencia, chociażby za sprzedaż Ferrana do Manchesteru City zyskała 45 milionów euro, ale w żaden sposób nie potrafiła zainwestować tej sumy. Dziś o takim piłkarzu w klubie można tylko snuć marzenia. Legendy – Daniego Parejo – pozbyto się bez żalu za drobne do lokalnego rywala Villarrealu. Tak Lim dba o swój klub.

Spadek musi być brany pod uwagę

Peter Lim jest głównym winowajcą coraz szybszego upadku. W ostatnich latach eksperci coraz częściej się zastanawiają nie czy, tylko kiedy Valencia spadnie z Primera Division. Jesteśmy coraz bliżej odpowiedzi na to pytanie. Klub, który jeszcze 20 lat temu wygrywał Puchar UEFA dziś jest na skraju wypadnięcia z elity. Jeszcze w kampanii 2018/19 wydawało się, że wszystko wraca do normy. Czwarte miejsce w lidze i wygrany Puchar Króla dawał nadzieję na powrót do czołówki. Nic z tego. Ostatnie sezony to heroiczna momentami walka o utrzymanie.

W rozpoczętym niedawno sezonie 2024/25 „Nietoperze” radzą sobie katastrofalnie. Na pięć rozegranych spotkań podopieczni Rubena Barajy przegrali, aż cztery i tylko jedno zremisowali. Bilans bramkowy 3:10 również jest fatalny. Ostatnia porażka (0:3) z Atletico Madryt dowiodła tylko, że to nie jest zespół gotowy na walkę o cokolwiek w elicie. To ex aequo najgorszy start w historii klubu – niczym w sezonie 1999/2000.

Dziś skład Valencii to głównie młodzi wychowankowie albo tacy piłkarze jak rewelacyjny na EURO 2024 Giorgi Mamardaszwili, który za rok odejdzie do Liverpoolu. W defensywie jest jeszcze stara gwiazda klubu i wychowanek Jose Gaya, który pamięta sezon 2018/19. Dziś kapitan więcej czasu spędza w gabinetach lekarskich niż na boisku. Środek pola oparty jest przede wszystkim na Pepelu, Javim Guerrze oraz Hugo Guillamonie.

To nie są źli zawodnicy, ale nie gwarantują takiej jakości jak kiedyś Pablo Aimar, Gaizka Mendieta czy nawet obecny trener Ruben Baraja. Mizernie wygląda też obsada napastników. Hugo Duro nigdy nie grzeszył skutecznością. Takie odrzuty z innych klubów jak Dani Gomez czy też Lluis Rioja w normalnych warunkach nie znalazłyby zatrudnienia w tym klubie grając na początku XXI wieku.

Ruben Baraja w zeszłym sezonie ze sporą pomocą na wiosnę ze strony młodziutkiego Javiego Guerry (uważanego choćby za Tomasza Ćwiąkałę z Canal+ za „w tym wieku bardzo kompletnego pomocnika”) uchronił „Los Ches” przed spadkiem. Teraz wydaje się, że ta formuła się wyczerpuje. Jeśli tak dalej pójdzie, to zapewne właściciel klubu Peter Lim szybko pożegna się z byłą legendą klubu – tym bardziej, że teraz przyjdą starcia z m.in. Gironą, Osasuną i Realem Sociedad. W każdym z tych spotkań ciężko będzie o wywalczenie choćby punktu.

Wiele klubów po spadku z elity liczy na szybki powrót. W Polsce o tym marzyła np. Wisła Kraków. „Biała Gwiazda” już trzeci sezon będzie występować na zapleczu Ekstraklasy. To samo może spotkać Valencię, jeśli w najbliższym czasie nie nastąpią drastyczne zmiany. Podobnie było już w przypadku np. Deportivo La Coruna. Ci odkąd spadli z Primera Division w sezonie 2017/18, tak od tej pory tułają się po niższych klasach rozgrywkowych i dopiero wrócili na drugi poziom rozgrywkowy.

Fot. PressFocus

Estadio Mestalla
La Liga
Peter Lim
Ruben Baraja
Valencia CF
1 liga
Kotwica Kołobrzeg: Przegrany proces i…
21.11.2024
Maciej Bartkowiak
Betclic 1. Liga
I liga
Piłka Nożna
Juan Mata został współwłaścicielem…
21.11.2024
Mariusz Orłowski
Juan Mata
MLS
Piłka Nożna
Fatalna kontuzja piłkarza Leicester City.…
21.11.2024
Krzysztof Małek
Abdul Fatawu
Anglia
Piłka Nożna
Kolejny spadek Polski w rankingu FIFA.…
21.11.2024
Maciej Bartkowiak
eliminacje mistrzostw świata 2026
polska