Przewodnik po EURO: Polska

Polska zaliczyła żenujące eliminacje, zdobywając między innymi punkt z Mołdawią. W ich trakcie PZPN zwolnił irytującego wszystkich Fernando Santosa, a Cezary Kulesza postawił na Michała Probierza kosztem Marka Papszuna. „Polski Guardiola” sprawy nie uratował, lecz wdrapał się do finałów poprzez baraże i tchnął trochę pozytywnego ducha w kompletnie rozbity zespół. 

Eliminacje reprezentacji Polski

Polska jeszcze nigdy nie grała w takiej grupie, jak teraz. O tak słabych rywalach marzy każdy. Wydawało się, że będą to sparingi, bo nie da się tu skończyć poniżej drugiego miejsca. Gdyby nie gra w Lidze Narodów A, to „Biało-czerwonych” nie byłoby w barażach. Tylko alternatywna ścieżka uratowała awans na turniej z tak śmieszną grupą eliminacyjną. Spotkania kwalifikacyjne możemy co najwyżej podzielić na słabe, beznadziejne i absolutnie kompromitujące. Do tej ostatniej kategorii zalicza się przede wszystkim porażka w Kiszyniowie i bezsilność w drugiej połowie, której nie da się wytłumaczyć. To jedna z największych kompromitacji w historii polskiego futbolu. Lewandowski i koledzy na słabiuteńkiej Mołdawii zrobili w grupie tylko punkt, bo był jeszcze remis na Stadionie Narodowym.

Zaczęło się od porażki w Pradze, gdzie po 25 sekundach Czesi prowadzili 1:0 i to po wrzucie z autu. Półtorej minuty później mieliśmy już 2:0 po akcji lewym skrzydłem i dośrodkowaniu. Napastnik Tomáš Čvančara uprzedził Kiwiora i po dwóch minutach było już pozamiatane. Nie tak wyobrażał sobie debiut Fernando Santos. Portugalczyk został zapamiętany z tego, że przyszedł do polskiej reprezentacji i nic za bardzo o niej nie wiedział, nie znał na przykład pozycji Pawła Wszołka, nie wypracował w ogóle respektu, traktował PZPN trochę jak frajerów, nie miał żadnej motywacji, a ogólnie to rozkładał bezradnie ręce i nie posiadał żadnego pomysłu na grę. Opowiadał jakieś bajki o uczestniczeniu w szkoleniach młodzieży, projektach, pisał bajki na wodzie. Myślał, że wygra się samo. Wytrzymał raptem siedem spotkań i został zwolniony.

12 września los zesłał ślepej kurze ziarno. Czesi przegrali z Albanią aż 0:3. Taki wynik sprawił, że mimo żenujących eliminacji Polacy na dwie kolejki przed końcem mieli szansę na bezpośredni awans. Wystarczyło Michałowi Probierzowi pokonać w Warszawie najpierw Mołdawię, a potem w bezpośrednim meczu Czechów i stałby się cudotwórcą. Na pierwszej przeszkodzie się skończyło. Ion Nicolaescu został prawdziwym katem polskiej reprezentacji, bo aż trzykrotnie pokonał Wojciecha Szczęsnego. 1:1 z Mołdawią – koniec marzeń. 

Kolejny absolutnie kompromitujący występ to wizyta w Tiranie, gdzie gospodarze byli szybsi, ambitniejsi, bardziej waleczni i wygrywali praktycznie każdą drugą piłkę. Skończyło się na 2:0 dla Albanii i przepięknym trafieniu Jasira Asaniego. To po nim został zwolniony Fernando Santos. Nawet z Wyspami Owczymi kadra Santosa męczyła się do 73. minuty. To wtedy podyktowany został rzut karny, po którym większości Polaków było szkoda walecznych Farerów, ponieważ dzielnie się bronili i trzymali, dopóki pechowo jeden z obrońców nie dostał piłką w rękę.

Awans udało się wywalczyć dopiero po dwumeczu barażowym z Estonią i Walią. Wojciech Szczęsny obronił karnego od Daniela Jamesa i to okazało się kluczowe. Dzięki tej interwencji „Biało-czerwoni” jadą na EURO 2024 i nie przerwą passy kolejnych występów na wielkich turniejach. To już pięć – EURO 2016, MŚ 2018, EURO 2020, MŚ 2022 i obecne mistrzostwa Europy.

Tak prezentowały się wszystkie wyniki kadry Polski:

• Czechy – Polska 3:1
• Polska – Albania 1:0
• Mołdawia – Polska 3:2
• Polska – Wyspy Owcze 2:0
• Albania – Polska 2:0
• Wyspy Owcze – Polska 0:2
• Polska – Mołdawia 1:1
• Polska – Czechy 1:1

Baraże:

• Polska – Estonia 5:1
• Walia – Polska 0:0 (5:4 w karnych)

Szczęsny decydujący karny! #WALPOL #walia #Polska #EURO2024 pic.twitter.com/6amr9ZJywF

— 𝕻𝖔𝖑𝖘𝖐𝖎 𝕾𝖓𝖔𝖔𝖕 𝕯𝖔𝖌𝖌 (@PolskiSnoopDogg) March 26, 2024

Trener reprezentacji Polski

Michał Probierz króciutko pracuje na tym stanowisku, ponieważ został wyznaczony do ratowania Polski po kompletnej żenadzie w wykonaniu Fernando Santosa. To na niego postawił Cezary Kulesza, choć opinia publiczna domagała się na tym stanowisku Marka Papszuna i była trochę wyborem rozczarowana. Probierz przybył prosto z młodzieżówki U21, w której też nie notował jakichś wybitnych rezultatów. Zarzucano mu zatem, że dostał robotę po znajomości, a nie po osiągnięciach.

Kulesza & Probierz

🟡🔴 Jagiellonia:

🏆 Puchar Polski, Superpuchar Polski w 2010 roku
🥈 2.miejsce w Ekstraklasie w sezonie 2016/17
🥉 3.miejsce w Ekstraklasie w sezonie 2014/15

🇵🇱 Reprezentacja Polski:

✅ Awans na EURO
🔜 ?

Ten tandem zawsze dobrze współgrał. pic.twitter.com/XutBBFKyE0

— Jakub Śliżewski (@jakub_slizewski) March 27, 2024

W przeszłości przez wiele lat współpracował z prezesem PZPN w Jagiellonii Białystok. Tam pasował jak ulał. To drużyna, z którą utożsamia się pracę obecnego selekcjonera. Zdobył tam drugie, trzecie i czwarte miejsce w Ekstraklasie. „Jaga” za jego kadencji wyrosła na jedną z najsilniejszych drużyn w Ekstraklasie. Podczas pierwszej kadencji wywalczył Puchar Polski. Pod jego skrzydłami grało wielu obecnych reprezentantów Polski – Kamil Grosicki, Przemysław Frankowski, Karol Świderski, Bartłomiej Drągowski, Taras Romanczuk w Jagiellonii oraz Krzysztof Piątek w Cracovii. „Pasy” to drugi klub, w którym Probierz dość długo popracował i pełnił nawet funkcję wiceprezesa. Miał jednak za dużo na głowie i nie mógł pogodzić dwóch ról. Kiedy odszedł, to świętej pamięci Janusz Filipiak namówił go, żeby… jednak został. Było to w lutym 2021 roku.

Kadrę prowadził dopiero w sześciu spotkaniach. To tyle, co nic. Zdążył jednak przywiązać się do kilku nazwisk, a jedno z nich wyczarować. Zaufał Jakubowi Piotrowskiemu, który był jedną z nielicznych wyróżniających się ostatnio postaci w kadrze.

Styl gry reprezentacji Polski

Taktyka Polski jest przewidywalna. To przede wszystkim gra wahadłami z naciskiem na lewe, na którym to przewagę dryblingami buduje Nicola Zalewski. W jesiennych eliminacjach, sparingu z Łotwą i potem w barażach często wyglądało to tak, że Polacy skupiali na sobie uwagę w innej strefie, żeby szybko przerzucić piłkę na lewą stronę, gdzie gracz Romy miał sporo miejsca i pozwolenie na dryblingi. Po drugiej stronie mniej aktywny był Przemysław Frankowski, lecz np. to on otworzył wynik z Estonią. Zalewski z kolei zaliczył dwie asysty w meczu towarzyskim z Łotwą. Wahadła są u Probierza bardzo ważne.

Nicola Zalewski na lewej stronie w dzisiejszym meczu #POLLVA #Polska pic.twitter.com/3iY445H0Eq

— Gerardinho Gaucho (@Gerardinho50025) November 21, 2023

Polska gra dwoma napastnikami. Obok Roberta Lewandowskiego prawdopodobnie zagra Karol Świderski, który w kadrze zwykle nie zawodzi, choć ostatnio z jego formą gorzej. Środek pola też jest w zasadzie pewny, gdyż jeżeli nie stanie się tragedia w postaci urazów, to stworzy go trio: Slisz-Piotrowski-Zieliński. Ten pierwszy do roli zabezpieczającego defensywę jako typowa „szóstka”, drugi i trzeci natomiast z wymiennością w akcjach ofensywnych. Jakub Piotrowski przebojem wdarł się do pierwszego składu.

Skład reprezentacji Polski

W bramce nie ma innej opcji niż Wojciech Szczęsny. To jedynka od czasów, gdy zrezygnował Łukasz Fabiański. Bramkarz Juventusu udowodnił swoją wielkość na mundialu w Katarze czy też w barażach z Walią, gdy obronił decydującego karnego. Od kilku lat jest podporą reprezentacji. Największy kłopot jest z kolei na środku defensywy. Tutaj Michał Probierz będzie kombinował w sparingach, bo wciąż nie wie jaką trójką stoperów wyjść na reprezentację Holandii. W barażach nieźle spisał się Paweł Dawidowicz, ale z nim i jego zdrowiem bywało różnie.

W innych formacjach sytuacja jest raczej klarowna. Podstawowe wahadła to Nicola Zalewski i Przemysław Frankowski. Ten pierwszy niepokojąco mało gra za kadencji Daniele De Rossiego, co musi martwić Probierza. O drugiego bać się nie musi, bo „Franek” to bardzo ważna postać w Lens i trener Franck Haise nie wyobraża sobie składu bez niego. Zaczął też trafiać w kadrze, bo i w sparingu z Łotwą jesienią 2023 i potem w barażu z Estonią wiosną 2024. W lidze z Lyonem zanotował z kolei dublet. Po świetnych eliminacjach pewny skład powinien mieć Jakub Piotrowski, a obok Roberta Lewandowskiego raczej nie ma innej alternatywy niż Karol Świderski.

Jakub Piotrowski 😮‍💨#EURO2024 pic.twitter.com/3fCqcqc6m8

— UEFA EURO 2024 (@EURO2024) March 25, 2024

Nieograny będzie też Piotr Zieliński, jednak w jego przypadku może to zadziałać pozytywnie, bo na wiosenne baraże przyjechał tak pozytywnie naładowany, jaki nie był już dawno. Wszystko na skutek przeciętnego sezonu w Napoli, w którym do tego skreślono go z listy zgłoszonych na fazę play-off Ligi Mistrzów. Aurelio De Laurentiis nie mógł przeboleć, że „Zielu” dogadał się z Interem.

Największa gwiazda reprezentacji Polski

Wciąż jest to 36-letni Robert Lewandowski. Może nie potrafi już w tak spektakularny sposób wygrywać samemu eliminacji, jak czynił to w latach 2017-2020, ale dopóki tylko będzie grał, to cały czas będzie największą polską gwiazdą. Tym bardziej, że w Barcelonie nie  odcina kuponów. Trudno tak nazwać regularną grę w pierwszym składzie i walkę o koronę króla strzelców La Liga. 24 gole we wszystkich rozgrywkach to nie jest tyle, co w czasach maszyny ładującej w Niemczech co kolejkę, jednak to wciąż więcej niż przyzwoity rezultat. Pod koniec kwietnia w świetnym stylu skompletował pierwszego w barwach Barcelony hat-tricka.

𝐇𝐀𝐓-𝐓𝐑𝐈𝐂𝐊 𝐋𝐄𝐖𝐄𝐆𝐎‼️ 𝐈 𝐓𝐎 𝐉𝐀𝐊𝐈‼️⚽⚽⚽

Polak w imponującym stylu stawia kropkę nad "i"‼️ Wspaniały występ.🔝 Niesamowity wieczór w Barcelonie.🤯

🇪🇸#lazabawa pic.twitter.com/dpClHmvYHN

— ELEVEN SPORTS PL (@ELEVENSPORTSPL) April 29, 2024

148 występów w narodowych barwach i rekordzista pod względem liczby bramek, których uzbierał 82. Jak najbardziej możliwa do zrealizowania jest „setka”. Lewandowski w eliminacjach strzelił zaledwie trzy gole – jednego w nieszczęsnym spotkaniu z Mołdawią, gdzie do przerwy wszystko było w porządki i dwa z Wyspami Owczymi (ten drugi cudnej urody). Adam Nawałka mianował go kapitanem i rolę tę pełni już od dekady.

Przewidywania

Rokowania nie są zbyt dobre. Reprezentacja Polski jedzie na EURO 2024 skazywana na pożarcie. Nie będzie faworytem ani w meczach z Francją i Holandią, ani także ze świetnie prezentującą się Austrią za kadencji Ralfa Rangnicka. Awans z takiej grupy będzie już dużym sukcesem, gdyż zapowiada się tutaj na czwartą lokatę i szybki wypad do domu. Żenujące eliminacje nie dają zbyt wielkiej wiary. Polska rozpocznie od starcia z Holandią w Hamburgu. Drugi mecz z Austrią może się zatem okazać de facto tym o wyjście z grupy, bo trudno myśleć o sprawieniu sensacji z Francją. Wyprzedzenie tutaj kogokolwiek będzie dużym sukcesem.

Sprawdź typy i zapowiedzi spotkań reprezentacji Polski na Euro 2024:

• Zapowiedź Polska – Holandia
• Zapowiedź Francja – Polska

Największe sukcesy reprezentacji Polski

Za takie należy uznać pokolenie z Kazimierzem Deyną, Grzegorzem Latą, Andrzejem Szarmachem czy Janem Tomaszewskim, a pod wodzą legendarnego Kazimierza Górskiego. Polska na mistrzostwach świata w 1974 roku potrafiła pokonać Włochów i Argentyńczyków już w pierwszej fazie grupowej, a potem ograć Haiti aż 7:0. Eksperci wskazywali „Biało-Czerwonych” jako czarnego konia i kandydatów do walki o złoto. Zwłaszcza, że mowa była o mistrzach olimpijskich sprzed dwóch lat z Monachium. Do dziś pozostaje Polakom mówienie „co by było gdyby”, ponieważ zmierzyli się z RFN w meczu na wodzie. Takie warunki były sprzyjające dla gospodarzy, bo to Polacy lepiej operowali piłką.

📆 #OnThisDay

MECZ NA WODZIE. Pod taką nazwą przeszło do kronik spotkanie reprezentacji Polski z RFN podczas mistrzostw świata w 1974 roku. Stawka? FINAŁ MUNDIALU! 🏆#BibliotekaPZPN zaprasza na wspaniałą lekcję piłkarskiej historii 👉 https://t.co/m704X1LhDq pic.twitter.com/Exv6v2Ig6a

— Łączy nas piłka (@LaczyNasPilka) July 3, 2020

Sukces ten powtórzył osiem lat później selekcjoner Antoni Piechniczek. W tamtym składzie grał już Zbigniew Boniek, wówczas zawodnik Widzewa Łódź, a po turnieju Juventusu. Tu też jest odcinek z kategorii „co by było gdyby”, bo najlepszy polski zawodnik musiał pauzować za kartki w półfinale z Włochami. Kto wie co by się stało, jeżeli mógłby zagrać? Kolejnym dużym sukcesem reprezentacji Polski jest srebro na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku. Prestiż futbolu na tej imprezie zdecydowanie zmalał, ale z racji ogromnej posuchy w latach 90. tamten sukces urósł do wielkiej rangi. Kadra Janusza Wójcika rozkochała w sobie kraj i przegrała dopiero w finale z Hiszpanami na Camp Nou i to w ostatniej akcji meczu.

Una final emocionante: #TalDiaComoHoy hace 26 años, #España 🇪🇸 ganó la medalla de oro 🥇 en el torneo de fútbol de los #JuegosOlimpicos de #Barcelona1992. @COE_es @rfef @SeFutbol pic.twitter.com/hSJHeEHTHN

— Los Juegos Olímpicos (@juegosolimpicos) August 8, 2018

Jeżeli chodzi o same mistrzostwa Europy, to nie ma się zbytnio czym chwalić. Polacy do dziś wzdychają do filmików z 2016 roku. Byli wtedy o jednego karnego od półfinału EURO z Walią. Jakub Błaszczykowski był najlepszym piłkarzem na tamtym turnieju i udowodnił swoją wielkość po przeciętnym sezonie we Fiorentinie, gdzie nie stawiał na niego Paulo Sousa. Kuba strzelił dwa gole – z Ukrainą, Szwajcarią i asystował przy golu Milika z Irlandią Północną. A potem to akurat on jako jedyny spudłował w konkursie karnych z Portugalią. W ten sposób Polska zakończyła swoje najlepsze mistrzostwa Europy w historii.

Tworzymy codziennie nasz przewodnik po EURO 2024:

1. NIEMCY
2. SZKOCJA
3. WĘGRY
4. SZWAJCARIA
5. HISZPANIA
6. WŁOCHY
7. CHORWACJA
8. ALBANIA
9. SŁOWENIA
10. DANIA
11. SERBIA
12. ANGLIA